Bouke is familie van mij, maar ik ken hem nog niet zo heel erg lang. Jaren geleden heb ik Bouke z’n naam honderdduizend keer voorbij horen komen. Martien Wagner was de Elvis van onze buurt en wanneer we het over Martien hadden, viel altijd Bouke’s naam. Hoe ouder ik werd, hoe vaker ik over Bouke hoorde. Ik heb hem toen een paar keer op youtube opgezocht.
Daarna stond ik met hem in het programma ‘The Winner Takes It All’.
Ik vond het ongelooflijk. Achter de schermen hebben we staan praten en zingen. Helemaal geweldig. Toen dacht ik; -My God, dit bestaat niet, zo goed hij is-.
Het is wel jammer dat ik niet met Bouke in de finale stond en dat ik niet mocht zingen wat ik eigenlijk wilde zingen. Bouke is de terechte winnaar van het programma. Vanaf het begin wist ik al dat ie ging winnen.
Sinds het programma heb ik goed contact met Bouke. We appen en bellen. Hij is gewoon een topper. Bouke’s nieuwe tracks vind ik zo gaaf en zo mooi, he. Je hoort wel de klank van Elvis, maar het is gewoon Bouke. Zijn nieuwe single vind ik een top opvolger van Dreamgirl.
Dreamgirl was al een wereldhit en het nieuwe liedje ‘Come a little bit Closer’ is nog sterker.
Vaak is het bij artiesten dat het bergafwaarts gaat na een goed liedje, maar bij hem gaat het in een stijgende lijn.
Een leuke anekdote; Net voor kerst heb ik 2 uur met Bouke aan de telefoon gehangen, terwijl de kerstbomen in de wagen stonden. We waren muziek aan het maken, samen zingen aan de lijn en we hadden het naar ons zin. Ik heb ooit een keer geroepen dat ik met Bouke een jazz album op wil nemen, maar we zijn allebei heel erg druk met onze muziek. Misschien ooit een duet.
De pen houden we in de familie, want ik geef hem door aan Django Wagner.
Reactie plaatsen
Reacties