Moulin Rouge, Musical - deel 14

Nog nóóit zoveel covers in 1 show, ik heb genoten!
Moulin Rouge is altijd een feestje en zit in mijn hart. 
Elke show is anders en ik mag me gelukkig prijzen met heel veel variaties.
Op dit moment heb ik alle Christian´s en alle Satine´s zelfs gezien.
Hoe leuk is dat?
Natuurlijk kan voor mij niemand Martijn vervangen.
Hij IS Christian en heeft een plekje voor zichzelf in m´n hart, maar hij heeft 2 waardige ´invallers´.
Brecht en Owen, elk hun eigen versie van Christian.

Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om de covers een dikke pluim te geven. 
*Het is duidelijk dat de productie dondersgoed weet wie er het podium op gaan, want oprecht; wat zijn ze allemaal fantastisch.
*Doe het maar even; die grote schoenen vullen, wetend dat mensen tóch extra goed op je letten - want ´jij bent niet de originele´. 
*Al deze prachtige mensen gooien een stukje van zichzelf in de rol die ze spelen.
Ik vind het superleuk om de verschillen te ervaren en mee te beleven hoe ze dit doen. 
*Moulin Rouge is zó intens en ik heb enorme bewondering voor de energie die iedereen heeft. 

Het bioscoopticket (Pathé Unlimited member - Pathé is óók My Happy Place) geboekt, de reis uitgezocht (géén bussen want praktisch alle wegen rondom mijn huis zijn afgesloten) en m´n oude paarse retro fiets gepakt (mijn wondermooie nieuwe mintgroene Miss Grace Ebike zet ik natuurlijk niet bij het station neer).
Kláár voor een rondje Pathé. 
Hey, een onwijs goedkoop ticket voor Moulin Rouge - de verleiding werd groot.
Hey, een update van Marlon dat hij Lautrec speelt - de verleiding werd nóg een beetje groter.
Hey, het is zondagmiddag dus ben ik lekker op tijd weer thuis - de verleiding werd weer een stukje groter. 
Hey, 3 weken achter elkaar naar Moulin Rouge - die verleiding.. 

*Film = geannuleerd*

Bij het castboard (daar waar ik uiteraard meteen naartoe huppel) stonden een paar vrouwen te kletsen. 
1 van hen zei; ´Oh, Tjindjara.. die ken ik wel.´
En toen ontschoot mij een; ´Gelukje hoor, Tjindjara is de beste Satine.´ 

Dit rondje mocht ik gaan beleven op rij 19. 
Ik zat naast een man waarvan ik tot aan de pauze dacht dat hij meegesleept was door zijn vrouw, omdat hij gedurende de 1e akte 1 uitdrukking op zijn gezicht had en er geen enkele reactie te bespeuren viel. 
Zélfs niet tijdens de humoristische momentjes; ´Je komt in..  ADEMNOOD!´
Zijn gezicht nodigde mij niet uit om te denken dat hij zat te genieten.

Niets bleek minder waar. 
Voordat de 2e akte begon, sprak hij me ineens aan; ´Jij hebt een heel goedkoop ticket gepakt he? Wij hadden de andere 2.´
Ik weet niet hoe, maar op de één of andere manier wordt er altijd duidelijk dat ik de show al veel vaker gezien heb.
Dit wekt dan weer interesse van de mensen waarmee ik in gesprek kom. 
Hij was zelf lyrisch over Frozen aan het vertellen. 
Eh, ja.. geen mening.. ik ga alleen naar Moulin Rouge (haha).

Owen als Christian.
Doet´ie héél goed! Maar ook héél anders dan Martijn.
Vind ik leuk om te zien én horen.
Deze man kan zingen hoor! 
In verschillende songs zingt hij andere lijntjes en hij heeft een andere beleving (denk aan speelsigheid/charme), interessant.
Ik zal niet onder (rode Moulin Rouge) stoelen of banken steken dat voor mij Martijn 100% Christian is en die schoenen veel te groot zijn voor wie dan ook (HALLO MUSICALAWARDS!!), maar ik snap wel dat er gekozen wordt voor Brecht en Owen als Martijn niet kan spelen. 
Het moet hem een geruststellend gevoel geven, dat ´zijn´ Christian wordt waargenomen door deze 2 geweldige mannen.

Over ´niet onder stoelen en banken´ gesproken..
Tjindjara is voor mij echt Satine. Daar kan ik niet omheen. 
Die 10e show staat nog altijd op nummer 1 voor mij, maar ook vandaag was weer subliem.
´Firework´.. ze raakt mij bij die song, terwijl ik zo niet perse veel heb met dat liedje.
Iets dat trouwens voor meerdere songs in de musical geldt. 
´Rolling In The Deep´ bijvoorbeeld, de versie van Adele vind ik niks aan.
In Moulin Rouge vind ik ´m ineens geweldig; vanwege de context, het verhaal en hoe het gebracht wordt.
En als je het hebt over firework; de firework tussen Martijn en Tjindjara, dát wil ik snel weer zien!

Marlon als Lautrec en Sandro als Santiago, dat maakt een totale cover-Bohemians-groep en wat voor één, superleuk!
Marlon en Sandro heb ik vandaag allebei voor de 2e keer in deze rollen gezien. 
Doen ze goed! Heel goed.

Haha en Nino, hilarische Nino.
Bij het slotstuk was hij degene die het publiek behoorlijk aan het opzwepen was, heerlijk om te zien.

Wat heb ik veel liefde voor deze show, dit verhaal, deze cast, alles. 

Voor het groepje vrouwen dat online de castlijst zat te vergelijken met de cast van vandaag en daarbij mompelend tegen elkaar zei hoe irritant ze dit vonden; weet dat jullie écht een fantastische show hebben gezien en dat deze mensen allemaal, stuk voor stuk, alles geven om een spektakel neer te zetten.
Ze hebben het samen fantastisch gedaan!

Ik had allang besloten niet alleen te zwaaien naar Marlon en dus werd ´mijn´ bankje weer opgezocht. 
Hehe, we made progress; van alleen zwaaien, naar zwaaien - woordjes wisselen en handjeschudden, naar een echt gesprek, haha!
Geen geluksmomentje met Martijn, maar wel een niet-alleen-zwaaien-momentje met Marlon. 
Als ik niet afgeleid word door de aanwezigheid van Martijn, is daar ineens veel meer ruimte voor he.. Haha!
Blijheid heerst wel hoor, denkend aan het komende geluksmomentje van volgende week. 
Martijn, lieve Martijn; sunshine!

Oh en Kelvin, ´rakker´.
14 voor mij, 13 voor jou.
Spannend!!