Afgelopen zondag stond Bouke samen met zijn wervelende ElvisMatters band in Nijmegen, op de Tribute Party.
Voor mij heerlijk in de buurt, wel weer eens fijn!
Lekker buiten, al net zo fijn!
Het hele weekend waren er optredens gepland van Tribute bands en Bouke mocht het festival afsluiten.
Save the best for last, uiteraard. Heel slim van ze.
Zelf koos ik ervoor uitsluitend voor Bouke & ElvisMatters band te gaan en toen ik zo´n 2 uur van tevoren arriveerde, verscheen er een vraagteken boven mijn hoofd; ´wat doe ik hier nu al?´
Ik heb me overigens primá vermaakt met wat gezellige mensen; in het gras gaan zitten en een rondje gewandeld.
Mijn vriendinnen stonden ondertussen weer voor aan de hekken - dat is niet zo aan mij besteed.
Meer video´s zijn te vinden op het welbekende Youtube-kanaal
Tijdens de aankondiging van Bouke & ElvisMatters band werden mensen behoorlijk ongeduldig; JA! Het is nu echt tijd voor het spetterende optreden.
Gelukkig maakte de presentator zijn verhaal niet al te lang en kon het publiek, dat uit heel veel mensen bestond, gaan genieten.
Ik moest erg lachen om een paar mensen achter mij; zij vroegen zich af of Bouke nog wel zou komen (tijdens het intro).
Misschien had hij de bus wel gemist.
Ook werd er even gedacht dat Bouke vervangen was door ´die man in de hoek van het podium´ - Jochem. Ha ha!
Gehuld in zijn prachtige lichtblauwe pak verscheen hij op het podium en nam dankbaar het luide applaus en gejoel in ontvangst, voordat hij zijn eerste noot eruit gooide.
Mensen werden lyrisch, er werd zó hard gejoeld en geschreeuwd - HEERLIJK!
Ik vind de theaterconcerten altijd fantastisch, maar zo´n festival als dit, met doldwaze mensen in het publiek die staan te swingen, joelen, meezingen en dat allemaal in de buitenlucht, is toch ook wel érg fijn hoor!
Bouke deed precies wat er van hem verwacht werd.
Samen met de band zette hij een fenomenale show neer.
Bekende Elvis klassiekertjes werd afgewisseld met een paar fijne hits van andere artiesten; Sweet Caroline, Delilah, Bridge Over Troubled Water, Elvis Medley, In The Ghetto, My Boy, Suspicious Minds, A Little Less Conversation, Heartbreak Hotel, An American Trilogy, Johnny B. Goode, Polk Salad Annie, en nog veel meer.
Opeens vanuit het niets, was ze daar, toen Bouke zijn laatste paar liedjes zou gaan zingen.
Een wilde, vrolijke, gekke meid, swingend en joelend voor mij.
Ze had een sjaal in haar hand die ze gretig omhoog stak.
Dit werd gezien door Bouke, waarna hij wuifde dat ze ´m maar moest gooien; iets dat ze overigens met onwijs veel enthousiasme deed.
Bouke gebruikte haar sjaal om zijn gezicht, hals en deel van de borst mee af te deppen; iets waardoor zij en haar vriendin nog harder begonnen te joelen.
Toen hij ´m terug gooide werd de sjaal bijna geëerd.
Deze dame was inmiddels helemaal lyrisch en werd door haar vriendin op de schouders getild.
Normaliter vind ik het rete-irritant als mensen hierdoor je zicht blokkeren, maar ik heb me écht geamuseerd om die meid.
Tijdens My Way had Bouke een eigen handdoek en connecte nog eens met die wilde, vrolijke, gekke meid; hij gooide zijn handdoek naar haar en hij kreeg haar sjaal weer; ´wat is dit warm, het lijkt wel een jurk!´
Spetterende feestjes als deze zijn ALTIJD te snel voorbij.
Wat hebben we genoten!
Nadat Bouke het podium had verlaten, liep het hele veld in een hoog tempo leeg.
Het einde van The Tribute Party; wat een mooi feest.
Tip voor de organisatie; NODIG BOUKE VOLGEND JAAR WEER UIT!
Een heel scherpe, oplettende vrouw, zag mijn tattoos en dus ook de ´Dreams Come True ´23´ en linkte deze met het verhaal dat Bouke vertelde over The Tribute Battle of the Bands.
Ik heb dit werkelijk nog niet eerder meegemaakt dat iemand die mij of het verhaal niet kent, de connectie zo scherp ziet en er op die manier over begint.
Een vereeuwiging van het moment waarop Bouke´s droom, die ik al die jaren heb meegedroomd, uitkwam.
Het blijft voor mij nog steeds soms heel onwerkelijk.
Zo had ik dit keer een klein emo-momentje bij Bridge Over Troubled Water; het besef dat dit al 2 jaar gaande is; dat alle theaterconcerten binnen notime zijn uitverkocht, Ziggo Dome concerten, festivals waarbij het hele veld voor Bouke & ElvisMatters band BOMVOl staat.
Wetend waar hij vandaan gekomen is, hoe hard hij geknokt heeft 20 jaar lang.. Zó trotsig!
De volgende verhalen zijn alweer in aantocht.
Zelf ga ik naar het Kasteelfestival in Geldrop - en de rest uit de komende weken zal natuurlijk beschreven worden door Monique & Jola.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat mooi weer geschreven Irene ❤️
Wat een mooi verhaal ,gelukkig waren er veel filmpjes zodat ik het toch ook een beetje kon volgen
wat een weekend, wouw buiten is inderdaad heerlijk ik was in Purmerend, vond het SCHITTEREND!!!